Yazar "ÇİZMECİ, Mehmet Nevzat" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Determining Prognosis in Neonates with Transient Tachypnea by Using Retraction Scores(2015) KANBUROĞLU, Mehmet Kenan; ÇİZMECİ, Mehmet Nevzat; KARA, Semra; AKELMA, Ahmet Zülfikar; TATLI, Mustafa MansurAmaç: Çalışmamızda yenidoğanın geçici takipnesi tanılı hastaların hastanede kalış ve oksijen ihtiyacı sürelerinin fizik muayene ve laboratuvar bulguları ile öngörülmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Solunum sıkıntısı nedeniyle yenidoğan yoğun bakıma yatırılan ve kliniği 24 saat içerisinde düzelmeyen geçici takipne ön tanılı hastalar çalışmaya alındı. Çıkış tanıları izole yenidoğanın geçici takipnesi olarak devam eden 60 hastanın doğumdan sonraki 4. saatlerinde ve sonrasında günlük yapılan fizik muayene ve laboratuvar bulguları ile hastanede kalış süreleri karşılaştırıldı. Hastalar yatış retraksiyon skorları ve tedavi yöntemlerine göre 4 gruba ayrıldı. Bulgular: İlk gün hesaplanan retraksiyon skoru, kan gazındaki baz fazlası değeri ve ikinci gün idrar miktarının hastaların hastanede kalış süresindeki değişimin %73'ünü; oksijen ihtiyacı süresindeki değişimin %68,7'sini açıklayabildiği bulundu. Hastanede yatış süresine ve oksijen ihtiyacına etki eden en önemli faktör ilk gün ölçülen retraksiyon skoru olarak saptandı. Ağır solunum yetmezliğinin eşlik ettiği geçici takipne açısından erkek yenidoğanlar kızlara göre 5 kat daha riskli bulundu (OR: 5,06 %95 CI: 1,1-23,3, p: 0,037). Sezaryenle doğum, prematürite ve doğum ağırlığı ağır solunum yetmezliği açısından risk faktörü olarak saptanmadı. Sonuç: Mevcut çalışma geçici takipne tanılı yenidoğanlarda retraksiyon skoru bakılmasının prognozu öngörmede yardımcı olabileceğini göstermektedir. Hastalarda idrar miktarının artışı iyileşmenin bir bulgusu olarak ele alınabilir. Geçici takipnesi olan yenidoğanlarda ağır solunum yetmezliği riski erkeklerde kızlara göre 5 kat daha fazladır.Öğe Fototerapi İlişkili Geçici Direkt Hiperbilirubinemi(2016) KANBUROĞLU, Mehmet Kenan; ÇİZMECİ, Mehmet Nevzat; AKELMA, Ahmet Zülfikar; MALLI, Dilşat Dilara; ÇİMEN, Büşra; YILMAZ, Feyza; TATLI, Mustafa MansurAmaç: Çalışmamızı fototerapi ilişkili direkt hiperbilirubineminin sıklığını ve olası risk faktörlerini saptamak amacıyla planladık. Gereç ve Yöntemler: Yenidoğan ünitesine indirekt hiperbilirubinemi tanısı ile 2005 ve 2013 yılları arasında yatan 1301 yenidoğanın dosyaları geriye dönük olarak tarandı. Hiperbilirubinemi haricinde başka hastalığı da olan yenidoğanlar çalışmadan çıkartıldı. Bulgular: Fototerapiyi takiben hem direkt bilirubin seviyesi hem de direkt bilirubin/total bilirubin oranı artmaktadır (sırasıyla p < 0.001 ve p < 0.001). Patolojik direkt bilirubin/total bilirubin sınırı %20 alındığında, fototerapi ile ilişkili direkt hiperbilirubinemi sıklığı %0.9 olarak bulundu. Artmış direkt bilirubin seviyeleri ve direkt bilirubin/total bilirubin oranı 3 gün içerisinde normale dönmekteydi, fakat bu değerler halen fototerapi öncesindeki değerlere göre anlamlı olarak yüksekti (sırasıyla p < 0.001 ve p < 0.001). ABO uygunsuzluğu olan hastalarda direkt bilirubindeki ve direkt bilirubin/total bilirubin değerindeki artışın daha hızlı olduğu saptandı (sırasıyla p < 0.001 ve p < 0.001).Sonuç: Fototerapi sonrasında direkt bilirubin düzeyi ve direkt bilirubin / total bilirubin oranı geçici olarak artabilmektedir. Bu durum kısa sürelidir ve saptanabilen tek risk faktörü ABO uygunsuzluğudur. Gereksiz ileri araştırmaların önüne geçilmesi açısından yenidoğanların tedavisinde görev alan doktorların bu durumu akılda tutmaları yararlı olacaktırÖğe Okul Öncesi Eğitim Kurumlarındaki Öğretmenlerin Çocuk Sağlığı Konusundaki Bilgi Düzeyleri(2013) GÜNDÜZ, Suzan; ÇİZMECİ, Mehmet Nevzat; KANBUROĞLU, Mehmet KenanGiriş ve Amaç: Bu çalışmanın amacı; kreş öğretmenlerinin, sık karşılaşılan enfeksiyonları tanıma, kronik hastalıkları olan çocuklarda acil durumlara yaklaşım ve tüm çocuklarda sık karşılaşılan ve acil müdahale gerektiren olaylar ile ilgili bilgi ve deneyimlerini irdelemektir.Gereç ve Yöntemler: Ankara'daki özel kreşlerde çalışan 3-6 yaş arasındaki çocuklara bakan öğretmenler ile açık uçlu ve çoktan seçmeli sorulardan oluşan yüzyüze bir anket çalışması yapıldı. Öğretmenlerin sağlık konusu ve özellikle sık karşılaşılan acil durumlarla ilgili bilgi ve becerileri sorgulandı. Bulgular: Çalışmamıza ortalama yaşı 26.5±4.9 yıl olan, 117 kreş öğretmeni katıldı. Bunların %78.6'sı üniversite veya yüksekokul mezunu iken %21'i lise mezunuydu. Öğretmenlerin %67'si sağlık eğitimi almış olup, bunların %86'sı aldığı eğitimin yetersiz olduğunu düşünmekteydi. Çalışmamıza katılanların büyük çoğunluğunun ateşe eşlik eden ciddi durumları ve besin zehirlenmesi bulgularını bildiği belirlendi. Ayrıca havale, yanık, kanama, göze yabancı cisim kaçması, burkulma, kırık ve elektrik çarpmasında nasıl müdahale edileceğini biliyordu. Öğretmenlerin yarısı ateş ölçmeyi ve ateşe müdahale yöntemlerini doğru biliyorken, ancak yarısından azı hipoglisemiye nasıl yaklaşılacağını ve boğaza bir şey kaçtığında nasıl davranacağını biliyordu. Sağlık eğitimi alanlar, hipoglisemi geçiren çocuğa müdahalede, burun kanaması durumunda, göze yabancı cisim kaçtığında ve burkulma durumunda yapılması gerekenleri daha iyi bilmekteydi.Sonuç: Öğretmenlerinin çoğunun doğru yanıtları bilmelerine rağmen uygulama alanındaki eksikliklerden dolayı kendilerini yetersiz hissettiğini düşünmekteyiz. Sağlığı koruma ve geliştirmenin yanı sıra sağlık eğitimi almış, bilgi ve becerisini geliştirmiş eğitimcilere büyük ihtiyaç vardır. Bunun için yüksek öğrenim hatta orta öğrenim döneminde teorik ve pratik sağlık eğitimi derslerine ağırlık verilmelidir.Öğe Yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde iyatrojeni kavramına güncel bir bakış açısı(2014) ÇİZMECİ, Mehmet Nevzat; KANBUROĞLU, Mehmet Kenan; TATLI, Mustafa Mansurİyatrojeni, tanısal işlemler veya uygulanan tedaviye bağlıolarak hastada ortaya çıkan; doktor, hemşire, teknisyen,laboratuar veya hasta bakımı ile ilişkili herhangi birpersonelin hatalarından kaynaklanan istenmeyen hadiselerin tümüne verilen isimdir. Bu derlemede, yenidoğanyoğun bakım ünitelerinde sık karşılaşılan iyatrojenikhadiseler ve korunma yollarına, en güncel literatür eşliğinde yaklaşım özetlenmiştir.
