Yazar "Kurt, Esra" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 4 / 4
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Approaching the Children with Feeding Problems
    (Galenos Yayincilik, 2016) Kurt, Esra; Orun, Emel
    Feeding problems in childhood are common, occurring in 25-45% of healthy children and the ratio can be increased up to 80% in children with growth deficiency. Studies with healthy children reported that 20-60% of parents think that their children don't eat enough. Serious eating disorders which requires intensive medical and behaviour treatment is seen in 3-10% of children. In this review, approach and follow up of a child who was brought to the hospital with feeding problems was studied.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Okul öncesi ve okul dönemi çocuklarda yemek yeme davranışının değerlendirilmesi
    (Turgut Özal Üniversitesi, 2014) Kurt, Esra; Örün, Emel
    Amaç: Çocuklarda beslenme davranışı anketini kullanarak çocukları yemek yeme davranışlarına göre gruplandırmak, yemek yeme davranışlarını etkileyebilecek aile ve çocuğa ait sosyodemografik ve klinik özellikleri belirlemektir. Yöntem: Aralık 2013- Nisan 2014 tarihleri arasında Turgut Özal Üniversitesi Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları polikliniğine herhangi bir nedenle başvuran 2-12 yaş arası 303 çocuk ailesinden onam alındıktan sonra çalışmaya alınmıştır. Çocukların kilo ve boy ölçümleri yapıldıktan sonra aileleri tarafından "Çocuklarda Beslenme Davranışı Anketi" ve "Sosyodemografik Veri Formu" doldurulmuştur. Çocuklar Dünya Sağlık Örgütü' nün kriterleri kullanılarak beden kitle indeksleri (BKİ) z skorlarına göre zayıf, normal, fazla kilolu riski/ fazla kilolu ve obez olmak üzere dört grupta toplanmıştır. Gruplar, çocuklarda beslenme davranışı anketine göre belirlenen alt ölçekler ile sosyodemografik özellikler yönünden karşılaştırılmıştır. Bulgular: Yapılan çoklu regresyon analizleri sonucunda gıda heveslisi ve duygusal aşırı yeme alt ölçek puanları, fazla kilolu ve obez olan olgularda normal kilolu olanlara göre daha yüksekti. Tokluk heveslisi, yavaş yeme, yemek seçiciliği alt ölçek puanları fazla kilolu ve obez olan olgularda normal kilolu olan gruba göre daha düşüktü. Yaş ilerledikçe gıda heveslisi, duygusal aşırı yeme, gıdadan keyif alma alt ölçek puanları artmakta iken tokluk heveslisi, yavaş yeme, yemek seçiciliği alt ölçek puanları azalmaktaydı. Gelir düzeyi arttıkça içme tutkusu alt ölçek puanı düşmekte iken duygusal az yeme alt ölçek puanı artmaktaydı. Annenin BKİ arttıkça duygusal az yeme puanı azalmaktaydı. Babanın BKİ arttıkça yemek seçiciliği alt ölçek puanı artmaktaydı. Emzik kullananlarda gıdadan keyif alma alt ölçek puanları emzik kullanmayanlara göre daha yüksek bulundu. Erkeklerin ortalama içme tutkusu puanı, kızlara göre istatistiksel anlamlı olarak daha yüksek idi. Anne ve babanın eğitim durumu ile tokluk heveslisi, yavaş yeme, duygusal az yeme ve yemek seçiciliği alt ölçekleri arasında pozitif anlamlı ilişki bulundu. Annenin eğitim durumu ile gıda heveslisi ve gıdadan keyif alma alt ölçekleri arasında negatif anlamlı ilişki bulundu. Sonuç: Çocuklarda Beslenme Davranışı Anketi (ÇBDA), çocuk sağlığı izlemlerinde antropometrik ölçümler ile beraber yeme davranışının irdelenmesinde kullanılabilir. ÇBDA, hekimin çocuklarda yeme davranışlarının daha iyi tanımlanmasına ve aileye daha doğru beslenme eğitimi vermesine olanak sağlayabilir. Hekimin ÇBDA uyguladığı çocukların antropometrik ölçülerini, yaşını, anne-baba eğitimini, ailenin gelir durumunu, aileye göre çocuğun iştah algısını ve anne-babanın BKİ' ni göz önünde bulundurması yerinde olacaktır.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Okul öncesi ve okul dönemi çocuklarda yemek yeme davranışının değerlendirilmesi
    (Turgut Özal Üniversitesi, 2014) Kurt, Esra; Örün, Emel
    Amaç: Çocuklarda beslenme davranışı anketini kullanarak çocukları yemek yeme davranışlarına göre gruplandırmak, yemek yeme davranışlarını etkileyebilecek aile ve çocuğa ait sosyodemografik ve klinik özellikleri belirlemektir. Yöntem: Aralık 2013- Nisan 2014 tarihleri arasında Turgut Özal Üniversitesi Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları polikliniğine herhangi bir nedenle başvuran 2-12 yaş arası 303 çocuk ailesinden onam alındıktan sonra çalışmaya alınmıştır. Çocukların kilo ve boy ölçümleri yapıldıktan sonra aileleri tarafından "Çocuklarda Beslenme Davranışı Anketi" ve "Sosyodemografik Veri Formu" doldurulmuştur. Çocuklar Dünya Sağlık Örgütü' nün kriterleri kullanılarak beden kitle indeksleri (BKİ) z skorlarına göre zayıf, normal, fazla kilolu riski/ fazla kilolu ve obez olmak üzere dört grupta toplanmıştır. Gruplar, çocuklarda beslenme davranışı anketine göre belirlenen alt ölçekler ile sosyodemografik özellikler yönünden karşılaştırılmıştır. Bulgular: Yapılan çoklu regresyon analizleri sonucunda gıda heveslisi ve duygusal aşırı yeme alt ölçek puanları, fazla kilolu ve obez olan olgularda normal kilolu olanlara göre daha yüksekti. Tokluk heveslisi, yavaş yeme, yemek seçiciliği alt ölçek puanları fazla kilolu ve obez olan olgularda normal kilolu olan gruba göre daha düşüktü. Yaş ilerledikçe gıda heveslisi, duygusal aşırı yeme, gıdadan keyif alma alt ölçek puanları artmakta iken tokluk heveslisi, yavaş yeme, yemek seçiciliği alt ölçek puanları azalmaktaydı. Gelir düzeyi arttıkça içme tutkusu alt ölçek puanı düşmekte iken duygusal az yeme alt ölçek puanı artmaktaydı. Annenin BKİ arttıkça duygusal az yeme puanı azalmaktaydı. Babanın BKİ arttıkça yemek seçiciliği alt ölçek puanı artmaktaydı. Emzik kullananlarda gıdadan keyif alma alt ölçek puanları emzik kullanmayanlara göre daha yüksek bulundu. Erkeklerin ortalama içme tutkusu puanı, kızlara göre istatistiksel anlamlı olarak daha yüksek idi. Anne ve babanın eğitim durumu ile tokluk heveslisi, yavaş yeme, duygusal az yeme ve yemek seçiciliği alt ölçekleri arasında pozitif anlamlı ilişki bulundu. Annenin eğitim durumu ile gıda heveslisi ve gıdadan keyif alma alt ölçekleri arasında negatif anlamlı ilişki bulundu. Sonuç: Çocuklarda Beslenme Davranışı Anketi (ÇBDA), çocuk sağlığı izlemlerinde antropometrik ölçümler ile beraber yeme davranışının irdelenmesinde kullanılabilir. ÇBDA, hekimin çocuklarda yeme davranışlarının daha iyi tanımlanmasına ve aileye daha doğru beslenme eğitimi vermesine olanak sağlayabilir. Hekimin ÇBDA uyguladığı çocukların antropometrik ölçülerini, yaşını, anne-baba eğitimini, ailenin gelir durumunu, aileye göre çocuğun iştah algısını ve anne-babanın BKİ' ni göz önünde bulundurması yerinde olacaktır.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Yeme Bozukluğu Olan Çocuğa Yaklaşım
    (2016) Kurt, Esra; ÖRÜN, Emel
    Çocukluk döneminde sık görülen yeme problemleri sağlıklı çocuklarda %2545 oranında görülürken, gelişim geriliği olan çocuklarda bu oran %80'e kadar çıkmaktadır. Sağlıklı çocuklarda yapılan çalışmalarda ebeveynlerin %20-60'ının çocuklarının yeteri kadar yemediğini düşündükleri belirtilmiştir. Yoğun tıbbi ve davranışçı tedavi gerektiren ciddi yeme bozuklukları çocukların %3-10'unda görülmektedir. Bu gözden geçirme yazısında yeme problemi ile getirilen çocuğun değerlendirilme ve izlenme süreçlerinden bahsedilmiştir.