Yazar "Ongun, Mehmet" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Down sendromlu bireylerin artikülasyon problemlerinin araştırılması
    (Turgut Özal Üniversitesi, 2015) Ongun, Mehmet; Yüksel, Mustafa
    Amaç: Down sendromlu bireylerde sık rastlanan artikülasyon problemlerini tespit etmek ve nedenlerini araştırmak amaçlandı. Materyal Metod: Bu çalışmaya işitme problemi olmayan 3-12 yaş aralığında ortalama yaşları 8 yaş 7 ay olan toplam 40 (DS)'lu (17 kız 23 erkek) birey katıldı. Bireylere Ankara Artikülasyon Testi (AAT) uygulandı. ATT'ye göre artikülasyon (sesletim) yaşları tespit edildi. ATT'nin detaylı değerlendirme kısmı ile hangi sesleri doğru çıkarıp çıkaramadığı belirlendi. Aile görüşme anketi, çocuk tanıma anketi ve oral motor seviyesini belirleme anketi ile DS'lu bireyin artikülasyon problemlerine etki edebilecek bilgiler toplandı. Kullanılan anketler dil ve konuşma terapistlerinin kullandıkları anketlerden konuşmaya etki edebilecek olan sorular seçilerek tekrar düzenlendi. Aile anketi, çocuk tanıma anketi, oral motor değerlendirme anketi verileri ile artikülasyon yaşı ve artikülasyon bozuklukları arasındaki ilişkiye bakıldı. Bulgular 3-12 yaş ve takvim yaşı ortalaması 8 yaş 7 ay olan DS'li çocukların ATT'ye göre ortalama artikülasyon yaşı 3 yaş 5 ay görüldü. DS'li çocukların tamamında artikülasyon bozukluğuna rastlandı. Ünlüler içerisinde de düz ünlülerde (/a/,/e/,/ı/,/i/) daha az artikülasyon sorunu yaşadıkları sürekli diş ünsüzlerinde (/r/, /j/, /z/,/ /ş/, /z/, /l/, /s/, /n/) daha fazla artikülasyon sorunu yaşandığı görülmektedir. Eğitim seviyesi yüksek ve ilgili ailelerin çocuklarında artikülasyon (sesletim) problemlerine daha az rastlanmıştır. Erken tedavi, terapi ve eğitim hizmeti alan çocuklarda sesletim problemi azaldığı görüldü. Bireylerin artikülatörlerini kullanma seviyesi ile artikülasyon probleminin sıklığı arasında anlamlı ilişki görüldü. Sonuç DS'li bireylerde oral motor çalışmalara önem verilmesi gerektiği düşünülmektir. Konuşma organlarındaki problemlerin erken yaşta tedavi edilmesi ve down sendromlu çocukların 0-3 yaş erken eğitim programlarına dahil edilmesi, kritik dönemlerde doğru müdahale ile artikülasyon problemlerini aza indireceği düşünülmektedir Daha geniş yaş aralığı ve fazla katılımcı ile daha etkili sonuçlar elde edilebileceği düşünülmektedir. Anahtar Kelimeler: Down sendromu, Artikülasyon problemi, Sesletim Problemi
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Down sendromlu bireylerin artikülasyon problemlerinin araştırılması
    (Turgut Özal Üniversitesi, 2015) Ongun, Mehmet; Yüksel, Mustafa
    Amaç: Down sendromlu bireylerde sık rastlanan artikülasyon problemlerini tespit etmek ve nedenlerini araştırmak amaçlandı. Materyal Metod: Bu çalışmaya işitme problemi olmayan 3-12 yaş aralığında ortalama yaşları 8 yaş 7 ay olan toplam 40 (DS)'lu (17 kız 23 erkek) birey katıldı. Bireylere Ankara Artikülasyon Testi (AAT) uygulandı. ATT'ye göre artikülasyon (sesletim) yaşları tespit edildi. ATT'nin detaylı değerlendirme kısmı ile hangi sesleri doğru çıkarıp çıkaramadığı belirlendi. Aile görüşme anketi, çocuk tanıma anketi ve oral motor seviyesini belirleme anketi ile DS'lu bireyin artikülasyon problemlerine etki edebilecek bilgiler toplandı. Kullanılan anketler dil ve konuşma terapistlerinin kullandıkları anketlerden konuşmaya etki edebilecek olan sorular seçilerek tekrar düzenlendi. Aile anketi, çocuk tanıma anketi, oral motor değerlendirme anketi verileri ile artikülasyon yaşı ve artikülasyon bozuklukları arasındaki ilişkiye bakıldı. Bulgular 3-12 yaş ve takvim yaşı ortalaması 8 yaş 7 ay olan DS'li çocukların ATT'ye göre ortalama artikülasyon yaşı 3 yaş 5 ay görüldü. DS'li çocukların tamamında artikülasyon bozukluğuna rastlandı. Ünlüler içerisinde de düz ünlülerde (/a/,/e/,/ı/,/i/) daha az artikülasyon sorunu yaşadıkları sürekli diş ünsüzlerinde (/r/, /j/, /z/,/ /ş/, /z/, /l/, /s/, /n/) daha fazla artikülasyon sorunu yaşandığı görülmektedir. Eğitim seviyesi yüksek ve ilgili ailelerin çocuklarında artikülasyon (sesletim) problemlerine daha az rastlanmıştır. Erken tedavi, terapi ve eğitim hizmeti alan çocuklarda sesletim problemi azaldığı görüldü. Bireylerin artikülatörlerini kullanma seviyesi ile artikülasyon probleminin sıklığı arasında anlamlı ilişki görüldü. Sonuç DS'li bireylerde oral motor çalışmalara önem verilmesi gerektiği düşünülmektir. Konuşma organlarındaki problemlerin erken yaşta tedavi edilmesi ve down sendromlu çocukların 0-3 yaş erken eğitim programlarına dahil edilmesi, kritik dönemlerde doğru müdahale ile artikülasyon problemlerini aza indireceği düşünülmektedir Daha geniş yaş aralığı ve fazla katılımcı ile daha etkili sonuçlar elde edilebileceği düşünülmektedir. Anahtar Kelimeler: Down sendromu, Artikülasyon problemi, Sesletim Problemi
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Research on articulation problems of Turkish children who have Down syndrome at age 3 to 12
    (Walter de Gruyter GmbH info@degruyter.com, 2017) Ongun, Mehmet; Gumus, Nebi Mustafa; Unsal, Selim; Yildirim, Ali; Yüksel, Sevda; Yüksel, Mustafa T.; Gunduz, Mehmet
    Articulation is a process that allows air to pass through vocal cords and then form words and syllables using the tongue, teeth, mentum and palatine tonsils. A person who has pronunciation problems produces, syllables or words inaccurately so; the auditoria have got difficulty to understand what did say, such that the listener has difficulty in understanding what is being said. Due to being genetically different the Down syndrome individual has difficulty with speech due to structural defects in the mouth and problems with the mouth-tongue muscles. Here the determination of the articulation (pronunciation) problems and the probable causes of the determined problems have been studied. This study involved children without hearing loss problems; 17 females and 23 males who have Down syndrome and were ages between 3 and 12 years. The Ankara articulation test (AAT) was applied to the individuals. The articulation (pronunciation) ages have been determined according to the ATT. By the detailed assessment of the ATT, it was determined which voices were uttered correctly or not. Through a family interview survey, the information that affected the development of the Down syndrome child's speech and academic development was obtained. Through a patient identification survey, the education and health information that may effect the speech development were obtained. Through an oral motor assessment survey, the information regarding the competence of oral motor skills that may effect articulation problems were collected. The data were analyzed. Using a family survey, child identification survey and an oral motor assessment survey the correlation between articulation age and articulation defects were viewed. It has been detected that the articulation age of Down syndrome children between 3 and 12 years of age are quite a bit lower when compared to the chronological age according to the ATT. Moreover, in terms of results from the ATT, children with Down syndrome whose cronological age is 8 years 7 months have a 3 year 5 months' articulation age according to the ATT. They have some difficulties with Turkish vowels such as (/a/, /e/, /l/, /i/). Also they have some difficulties with consonants such as (/r/, /j/, /z/, /ş/, /z/, /l/, /s/, /n/). Articulation defects at various levels have been detected for all Down syndrome children. Articulation (pronunciation) problems were encountered less in children from highly educated and more concerned families. It has been shown that articulation (pronunciation) problems are less children who receive early treatment, therapy and education services. Significant correlation between the level of articulation usage by individuals and frequency of the articulation problem were detected. For this reason, attaching importance to oral motor studies are considered. Raising parental awareness is required on prenatal diagnosis of Down syndrome. By treating the problems of the speech organs at an early age and including the children who have Down syndrome into the early education programs around 0-3 years and accurate intervention during critical periods, the articulation problems can be reduced. Using a wider age range and having more participants, it is considered that more efficient results may be obtained. © 2017 Elsevier B.V., All rights reserved.